Zbyszko Bednorz

Zbyszko Bednorz urodził się 11 października 1913 r. w wielkopolskich Skalmierzycach.
W czasie II wojny został zrzucony do Warszawy jako delegat Rządu Londyńskiego na kraj.
Walczył w Powstaniu Warszawskim. Trzy tygodnie po jego wybuchu wygłosił przez radio „Apel Powstańczej Warszawy do Polaków Ziem Zachodnich”.
Po upadku powstania został przewieziony do obozu jenieckiego w Spellen nad Renem. Uciekł i do końca wojny działał w podziemiu.

Wcześniej, w kwietniu 1943 r., poznał łączniczkę AK „Izę”, czyli Różę Wróbel z Chorzowa, z którą w 1944 r. wziął ślub i z którą niemal do końca życia mieszkał na opolskich Chabrach.

W 1948 r. został aresztowany przez UB. Dwa lata siedział w lochach Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w Warszawie. W 1950 r. sąd komunistyczny skazał go na 15 lat więzienia. Przebywał najpierw w osławionym więzieniu na Rakowieckiej w Warszawie, później we Wronkach.

O łaskę dla niego zabiegali m.in. biskup katowicki Herbert Bednorz, pisarz Gustaw Morcinek i szef PAX-u Bolesław Piasecki.
Został wypuszczony pod koniec 1951 r.

W latach 50. Bednorzowie przyjechali do Opola.

Przez cały czas Zbyszko był wierny swoim poglądom.
Jako prezes Związku Literatów Polskich został zaproszony do Komitetu Wojewódzkiego PZPR na spotkanie poświęcone przygotowaniom do uroczystości pierwszomajowych.
Zaczęło się ono od wygłoszenia odezwy potępiającej „zdradzieckich biskupów polskich” za słynny list do biskupów niemieckich. Bednorz wstał i powiedział, że zna kardynała Kominka osobiście i to nie jest żaden zdrajca. Ani on, ani żaden biskup.

Dziś Bednorz w swoim pisarskim dorobku ma ponad 30 książek.
Prace literackie, naukowe i publicystyczne publikował m.in. w „Odrze”, „Tygodniku Warszawskim”, „Gościu Niedzielnym” i w „Kierunkach”. Ostatnio wydał niewielki tomik wspomnień pt. „Pielgrzymowanie nasze niepojęte”.

W uznaniu pracy literackiej otrzymał wiele nagród ogólnopolskich i regionalnych, m.in. nagrodę literacką im. Włodzimierza Pietrzaka, nagrodę literacką Juliusza Ligonia, nagrodę im. Ks. Aleksandra Skowrońskiego, nagrodę im. Karola Miarki, Nagrodę Wojewódzką, Nagrodę Artystyczną Wojewody Opolskiego, nagrodę literacką im. Marka Jodłowskiego.
W 1988 r. odznaczony został Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, natomiast 28 maja 2008 r. otrzymał pierwszy w historii Uniwersytetu Opolskiego tytuł honorowego profesora.

Zbyszko Bednorz zmarł 28 listopada 2010 r. w Opolu

Metryczka

Rejestr zmian